doradca życiowy
Samodzielnie funkcjonujące dziecko, które wciąż przesadnie domaga się uwagi, jest odbiciem wnętrza matki. Pokazuje jej niezaspokojone potrzeby, dlatego jest tak absorbujące. Gdy więc matka zacznie się więcej skupiać na sobie i swoich potrzebach, wówczas wpłynie to również na dziecko. Ono nie będzie już tak wymagające, …
Rodzic przesadnie skupiony na swoim dziecku, który ma wobec niego określone oczekiwania i lęki („bądź grzeczny”, „nie choruj”, „dobrze się ucz”, itp.), odbiera mu przestrzeń i wolność. Uczy dostosowania się do pragnień drugiej osoby kosztem własnych potrzeb. Dodatkowo wzbudza w dziecku toksyczne poczucie winy, zawsze …
Gdy dziecko choruje, w pewnym sensie robi to dla rodzica. Przejmuje na siebie jego konflikt emocjonalny. Choroba jest więc informacją dla rodzica, że na nieświadomym poziomie dzieje się u niego coś co potrzebuje uwagi. Jakaś nieprzeżyta emocja, związana z sytuacją, o której chciałby zapomnieć. Jednak …
„W umyśle początkującego jest wiele możliwości, w umyśle eksperta – parę” Shunryu Suzuki Nasze życie zaczynamy ze świadomością ”mogę wszystko”. Tak czują i myślą dzieci. Można powiedzieć, że zaczynają od stanu Zero, który zawiera wszelkie możliwości. Jako dzieci wierzymy, ufamy, czujemy. Jesteśmy otwarci na świat …
Jeśli nie chcesz aby twoje dziecko stało się kiedyś pracoholikiem, skończyło w korporacji, pracując po 10 godzin dziennie to daj mu spokój. Przestań je aktywizować. Przestań nieustannie bodźcować do zabawy, wymyślać ciągle to nowe zadania. Zostaw je, niech samo znajdzie sposób na spędzanie czasu. Niech …
Mężczyzna, któremu w dzieciństwie nie pozwolono na popełnianie błędów, płacz, wyrażanie złości i inne chłopięce „wybryki”, w wieku dorosłym ma nie lada wyzwanie. Musi tłumić to co kiedyś nie zostało przeżyte i udawać, że jest dorosły. Musi udawać, że jest twardy, odpowiedzialny i zrównoważony, zgodnie …
Mam żal. Że nie mogłem być w pełni dzieckiem, wtedy gdy był na to czas. Że nie pozwolono mi płakać jak dziecko, złościć się i smucić jak dziecko. Że dorośli, od których bylem zależny wiedzieli lepiej co mogę czuć a co nie, jak mogę myśleć …
Jadę tramwajem. Jest względny spokój. Na kolejnym przystanku wsiada grupka dzieci z dwójką opiekunów. Sytuacja w tramwaju zmienia się, spokój przechodzi w chaos. Dzieci się przepychają, są głośne. Opiekunowie robią co mogą. Są zdenerwowani i zestresowani. Obserwuję pasażerów. Obserwuję swoje emocje. Czuję niepokój, niechęć, złość, …
Trudno cieszyć się zwykłą codziennością. Tym, że żyjemy, że świeci słońce, że jest woda w kranie. To za mało. Czujemy niedosyt i nieustannie potrzebujemy czegoś więcej. Doświadczam tego od czasu do czasu i w chwilach znużenia marzę o odzyskaniu dziecięcej energii. Ciekawości i zachwytu nad …
Scenka w kawiarni: przy stoliku siedzi czwórka dorosłych i dziewczynka (3-4 lata). Mała jest podekscytowana i zniecierpliwiona bo czeka na zamówione lody. Mama jest zmęczona dopominaniem się córki. Siedzący przy stoliku mężczyzna (znajomy?) próbuje zaradzić. Zadaje dziewczynce pytanie, spokojnym i rzeczowym tonem: – Wiesz jakie …